Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kostny — «powstały, zrobiony, składający się z kości, znajdujący się w kości» Tłuszcz kostny. Mączka kostna. Kręgi kostne. Układ kostny. ∆ anat. Tkanka kostna «twarda tkanka kręgowców tworząca szkielet» ∆ med. Chirurgia kostna «chirurgia zajmująca się… … Słownik języka polskiego
grzebieniowiec — m II, DB. grzebieniowiecwca; lm M. grzebieniowiecwce, D. grzebieniowiecwców zool. grzebieniowce «Carinata, podgromada ptaków latających, mających na mostku grzebień kostny, do którego przyczepione są mięśnie piersiowe poruszające skrzydła;… … Słownik języka polskiego
kłykieć — m I, D. kłykiećkcia, lm M. kłykiećkcie, D. kłykiećkci a. kłykiećkciów 1. anat. «wyrostek kostny» 2. przestarz. → knykieć … Słownik języka polskiego
kościec — m II, D. kościecśćca; lm M. kościecśćce, D. kościecśćców «układ kostny człowieka lub zwierzęcia; szkielet» Silny, słaby kościec. przen. «trzon, istota czegoś» Kościec utworu, zagadnienia. Kościec budynku, miasta … Słownik języka polskiego
ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu … Słownik języka polskiego
skorupowy — «mający skorupę, pancerz (rogowy, kostny itp.)» Ślimaki skorupowe … Słownik języka polskiego
szkielecik — m III, D. u, N. szkielecikkiem; lm M. i «mały szkielet (układ kostny)» … Słownik języka polskiego
szkielet — m IV, D. u, Ms. szkieletecie; lm M. y 1. «twarda, mocna konstrukcja stanowiąca integralną część organizmu ludzkiego lub zwierzęcego, zbudowana z substancji organicznych i nieorganicznych, pełniąca funkcję podporową, ochronną i usztywniającą w… … Słownik języka polskiego
szylkret — m IV, D. u, Ms. szylkretecie; lm M. y «płyty rogowe okrywające kostny pancerz żółwia szylkretowego, lekko przejrzyste, o barwie od żółtej do brązowej, w plamiasty lub żyłkowany deseń; od starożytności stosowane do wyrobu drobnych przedmiotów… … Słownik języka polskiego
szylkretowy — przym. od szylkret Masa szylkretowa. Szylkretowe grzebienie, guziki. Szylkretowa puderniczka. Inkrustacja, intarsja szylkretowa. ∆ zool. Żółw szylkretowy «Eretmochelys imbricata, gatunek tropikalnego żółwia morskiego o długości około 1 metra,… … Słownik języka polskiego
